Cantico el Frate Sole (Zonnelied) H. Franciscus
Nederlandse bewerking van een Duits voorbeeld Martin Los
melodie van onbekend

Ik zing van mijn broeder,  de zon met zijn stralen.
Hij brengt ons het licht elke dag
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven,
Hij toont uw geduld en gezag

Ik zing van mijn zuster, de maan en de sterren,
Betoverend licht in de nacht
Met haar wil ik loven U, schepper daarboven
Haar schoonheid verkondigt uw macht

Ik zing van de wind, mijn onstuimige broeder
Die wolken berijdt door de lucht
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Hij streelt onze wang als hij zucht

Ik zing van het water, mijn eerlijke broeder
Die gaarne de dorstigen drenkt
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Die altijd met gulle hand schenkt

Ik zing van het vuur dat als waakzame broeder
De kou en het duister verjaagt
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Die ons met zijn warmte behaagt

Ik zing van de aarde, mijn zuster en moeder
Zij voedt en verzorgt mens en dier
Met haar wil ik loven U schepper daarboven
U hebt als een bruid haar gesierd

Ik zing van de mensen, mijn zusters en broeders,
Hun liefde, hun leed en hun moed
Met hen wil ik loven U, schepper daarboven
Die al hun beproeving vergoedt

Ik zing van mijn zuster die iedereen opwacht,
De dood aan het eind van de reis.
Met haar wil ik loven U, schepper daarboven
Zij voert ons in uw paradijs

Ik zing en ik prijs U, ik dank en ik dien U
Zo goed en zo kwaad als ik kan
Altijd zal ik loven U, schepper daarboven
om heel uw oneindige plan

(c) Martin Los

Zonnelied van Sint Franciscus  Cantico del Frate Sole

korte inleiding

Vorige week was een bruidspaar bij mij op bezoek om de viering van hun kerkelijk huwelijk voor te bereiden.
Toen de schriftlezingen waren vastgesteld vertelde het stel welke liederen ze graag gezongen zouden hebben in de viering. Ze haalden een lijstje te voorschijn. Ze hadden de liederen gecheckt aan de hand van Youtube filmpjes.
Maar één lied hadden ze niet gevonden: het Zonnelied.
“Oh” zei ik “het Zonnelied van Sint van Franciscus”
“Waar ken je dat van?” vroeg ik.
“Van vroeger hier in de kerk. Het kinderkoor zong het regelmatig. Het begon zo: “Ik zing van mijn broeder, de zon, met zijn stralen…”.
Mijn hart sprong even op van vreugde. Want ik herkende onmiddellijk de eerste zin van het Zonnelied in een Duitse bewerking die ik bijna twintig jaar geleden voor het kinderkoor van de Mariakerk vertaald had en bewerkt.
Dat de bruidegom – inmiddels een fiere dertiger – dit mooie lied uit zijn kindertijd onthouden had en tijdens zijn bruiloft gezongen wilde hebben, vervulde me even van trots.
Want achtereenvolgende dirigenten van het kinderkoor hebben in dit nieuwe millennium dit liedje op de plank laten liggen. Ik heb er  nooit op aan gedrongen het te zingen uit respect voor hun keuze en ook uit vrees de indruk te wekken dat ik eigen liederen pushte.
Nu ik dit Zonnelied (in mijn bewerking) vanwege het bruidspaar weer heb opgezocht, bevalt het me eigenlijk nog steeds.
Het past ook zo goed in deze tijd met alle nadruk op groen, op respect voor de schepping en aandacht voor duurzaamheid. Maar bovenal: wat mooi dat we door de unieke beleving van H. Franciscus alles om ons heen als broeder en zuster en moeder beleven, samen schepselen van God.
Daarom publiceer ik het vele jaren later op mijn eigen blog hier. Het is bedoeld voor een kinderkoor, maar het is verre van kinderachtig. Vele koren zouden het kunnen zingen samen met de gemeenschap

Ik zing* van mijn broeder,  de zon met zijn stralen.
Hij** brengt ons het licht elke dag
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven,
Hij toont uw geduld en gezag

Ik zing van mijn zuster, de maan en de sterren,
Betoverend licht in de nacht
Met haar wil ik loven U, schepper daarboven
Haar schoonheid verkondigt uw macht

Ik zing van de wind, mijn onstuimige broeder
Die wolken berijdt door de lucht
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Hij streelt onze wang met een zucht

Ik zing van het water, mijn eerlijke broeder
Die gaarne de dorstigen drenkt
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Die altijd met gulle hand schenkt

Ik zing van het vuur dat als waakzame broeder
De kou en het duister verjaagt
Met hem wil ik loven U, schepper daarboven
Die ons met zijn warmte behaagt

Ik zing van de aarde, mijn zuster en moeder
Zij voedt en verzorgt mens en dier
Met haar wil ik loven U schepper daarboven
U hebt als een bruid haar gesierd

Ik zing van de mensen, mijn zusters en broeders,
Hun liefde, hun leed en hun moed
Met hen wil ik loven U, schepper daarboven
Die al hun beproeving vergoedt

Ik zing van mijn zuster die iedereen opwacht,
De dood aan het eind van de reis.
Met haar wil ik loven U, schepper daarboven
Zij voert ons in uw paradijs

Ik zing en ik prijs U, ik dank en ik dien U
Zo goed en zo kwaad als ik kan
Altijd zal ik loven U, schepper daarboven
om heel uw oneindige plan

(c) Martin Los

*De melodie plaats ik hier binnenkort bij de tekst. ** De zon (Duits: Die Sonne) is in onze taal vrouwelijk. In de zuidelijke talen is hij mannelijk Ik heb er voor gekozen om de taal van Franciscus (Italiaans) te volgen: il Frate Sole. Daarin is de zon broeder. Ik neem aan dat deze geslachtswijziging in deze tijd van promotie van transgenders niet op bezwaren zal stuiten.