Blog van Martin Los – Gedachten Lezen’
De banner toont mijn liefde voor de taak die ik bij mijn wijding ontvangen heb, en mijn visie
Blog van Martin Los – Gedachten Lezen
daarop die ik van geen Vreemde heb. Een van mijn favoriete quotes: “Jezus likte niet de hielen, maar waste de voeten”. Ik vind het leuk prettig en nuttig om bij wijze van ontspanning op persoonlijke titel ook deel te nemen aan het maatschappelijk en kerkelijk gesprek. Vandaar dit weblog. Sinds december 2021 ben ik met emeritaat als pastoor van de parochie Licht van Christus (Vleuten-De Meern. Leidsche Rijn) Tussen 2000 en 2022 is de bevolking gegroeid van 17.000 tot ruim 90.000. En ze zal de komende jaren nog flink toenemen. Kortom een grote stadswijk rondom het Maximapark en het Thijssenlint. Een boeiend en dynamisch gebied waar ik nog steeds woonachtig ben. Intussen blijf ik op verzoek van de aartsbisschop van Utrecht bisschoppelijk gedelegeerde voor Oecumene en als zodanig lid van het FUGO en de Katholieke vereniging voor Oecumene Willibrord en Athenasius. Met ingang van januari 2022 ben ik benoemd tot priester-assistent in de parochies Johannes XXIII (Houten e.o) en H. Suidbertus (Tiel e.o) voor de eucharistievieringen op zon- en feestdagen
Volgt u pastoor Los op Twitter? @martinuslos
Mooi dat je een blog gestart bent Martin.
Ik zal deze van tijd tot tijd met interesse lezen.
Ben benieuwd naar je blogs
Martin,
Een echte blog. Leuk geschreven met een vleug humor en goed de sfeer en de gevoelens van veel Leidsche RijnerS (…:) Merenezen) weergevend. Gelukkig zijn de meeste dromen bedrog.
Ziet er mooi verzorgd uit Martin en een goede eigentijdse actie, complimenten.
Hoi Pr. Martin,
Ik heb uw blogs ontdekt
mijn oog viel meteen op de blikopeners
u weet uw weg met woorden,
met humor duidelijk maken waar het om draait is een kunst
U hebt talent,
Ik kom vaker terug om ook de rest te lezen
ga vooral zo door!! 🙂
Groetjes Jolanda
Geachte mijnheer pastoor
Maandag 19 augustus jl. droeg u de uitvaartmis op voor mijn overleden broer, Bram van Mens, in de H. Willibrordkerk in Vleuten; ruim een week daarvoor diende u mijn broer in het St. Antoniusziekenhuis de Laatste Sacramenten toe, waarbij ook ik aanwezig mocht zijn. Ik dank u van harte voor uw warme woorden van troost en uw oprechte betrokkenheid bij het overlijden van mijn broer, uitgesproken zowel bij de H. Mis als bij de Laatste Sacramenten. Mijn broer heette officieel Abraham; een zeer toepasselijke naam voor hem, want in mijn achtenzestigjarige leven heb ik Bram als een man leren kennen die door zijn geloof verankerd was in het leven met al zijn fijne en akelige tijden. Wat dat betreft was onze Bram een een ware zoon van onze 3800 jaar geleden levende geloofsaartsvader. Het is hierbij nog aardig te vermelden dat onze broer Abraham gedoopt was, hoewel hij katholiek was. Katholieken hebben veelal geen oudbijbelse namen, maar de familie van mijn moeder was eigenlijk van de Waalse Kerk. Mijn lieve moeder was een rechtstreekse nazaat van een Frans protestants echtpaar (Luca-Moreau) uit Rouen en Sedan, dat zich in 1698, na de opheffing van het Edict van Nantes als kleine lui in Utrecht vestigde. Ook de voornamen Salomon, David en Sara kwamen veelvuldig in haar familie voor. Het aardige is, dat de naam Abraham daardoor nog steeds in onze katholieke familie wordt doorgegeven. Hoewel sommige huidige katholieke kerken tegenwoordig maar matigjes worden bezocht, was de Willibrordkerk tijdens de uitvaartmis goed gevuld. Nu weet ik wel dat het merendeel van de aanwezigen onkerkelijk of ongelovig zal zijn geweest, maar ik hoop vurig dat de Mis bij menig aanwezige de gedachte heeft laten herleven aan zijn geloof van vroeger, althans het waardevolle daarvan wat het bestaan diepte verschaft. Immers, Opstanding, Genade, God, de Zoon van God, dat alles vloekt met onze natuurwetten. Maar de huidige zogenaamde nuchtere mens met zijn bêta-instelling is er zich niet van bewust dat hij beperkt is door zijn verstandelijke horizon die biologisch is bepaald. Al denkt hij van wel, daardoor weet hij van het door God geschapene in wezen geen barst! De huidige materialistische westerse mens heeft zichzelf uitermate kwetsbaar gemaakt door zijn (geloofs)anker te lichten en nu drijft hij koersloos rond op de oceaan van zijn leven. Ik ben een optimistisch mens en ik ben ervan overtuigd dat de ongelovige of spotter eens zijn anker weer zal laten zakken, doordat het hem duidelijk wordt dat hij alleen ZO de stormen kan overleven die op hem loeren. Binnen onze Rooms Katholieke kerk zijn het priesters zoals u die de gelovigen aansporen in het geloof, zodat er door u en hen – zoals Jezus het zegt – kan worden geoogst.
Hartelijke dank daarvoor.
Met vriendelijke groet Peter van Mens
Geachte mijnheer van mens, tot mijn verrassing trof ik op mijn Blog uw reactie. Ik waardeer het zeer dat u nog even terugblikt op de afgelopen gebeurtenissen en de momenten waarop we mochten vieren rondom uw broer Abraham dat “de Heer onze herder is”. Ik vind het ook mooi om iets meer over de achtergrond van de naam abraham in uw familie te weten. Heel bijzonder.
Ik vind het fijn om te horen dat u vertrouwen hebt in de wijze waarop ik mijn priesterschap beleef en “uitoefen”. Mede dankzij bemoedigingen als de uwe valt het gemakkelijker op de ingeslagen weg verder te gaan om hopelijk.
Ik wens u ook goede moed toe in uw leven. Uw door u genoemde optimisme, ook wat geloof betreft, is zeker een goede instelling. Tenslotte staan er niet alleen voor. Het is in de eerste plaats Gods zaak. Tua res agitur is één van mijn uitgangspunten.
In gebed verbonden
Martin Los pr
Hoi, pastoor Martin,
U schrijft mooie blogs, leuk om te lezen…
leuk om te zien Hoe veel tijd en aandacht besteed aan de Homilies die u schrijft.
en dat het Niet zomaar homilies zijn die u schrijft.. maar dat ze veel voor je betekenen en dat U al u gedachten in uitstort Mooi Pastoor Martin echt Mooi.
Ga vooral zo door Gr. Marije Verwolf
Eerwaarde! Ik heb het blog gevonden, hoor! Bedankt voor de fijne viering, vandaag, en tot gauw!
Dag Ria, ik herinner me ons gesprekje tijdens de koffie. Fijn dat je mijn blog gevonden hebt. Hartelijke groeten, Martin
I.v.m. onderhoud van diverse wegen is het (zoals u al gemerkt heeft) lastig de Dominicuskerk in Tiel te bereiken.
Als u mij uw mailadres geeft kan ik u een routebeschrijving sturen. Mijn telefoonnummer is 06 29417904
Mvg J. Broers (van de Dominicuskerk)