Tag archieven: coronavirus

Solidariteit en gemeenschap op weg naar Pasen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Preek op de 1e zondag in de Veertigdagentijd 6 maart 2022 ’t Goy en Odijk *)

Lieve broeders en zusters, vandaag op deze eerste zondag van de Veertigdagentijd begint voor ons de jaarlijkse quarantaine als voorbereiding op het Paasfeest. Velen van ons hebben de afgelopen twee jaar in quarantaine gezeten vanwege het Coronavirus. Of we hadden het virus zelf opgelopen of we waren in aanraking geweest met iemand die besmet was.
We begrijpen nu ook beter waarom de kerk vrijwillig in een soort quarantaine gaat. Dat is om jaarlijks weer met een zuiver hart op weg naar Pasen te gaan. Om ons bewust te worden van gewoontes en gedachten die onze relatie met Jezus en God en onze medemens in de weg staan, en om daarmee te breken en afstand van te nemen.
Het is een gezamenlijke quarantaine. Want niemand van ons zou de indruk willen wekken immuun voor zulke verzoekingen te zijn. Daarom laten we elkaar niet in de steek en bemoedigen elkaar door deze gezamenlijke quarantaine.
Daarom begint ook Jezus zijn missie om de blijde boodschap te verkondigen met een quarantaine in de woestijn *). Hij verklaarde zichzelf niet bij voorbaat als immuun voor de zonde, maar hij onderging de verzoekingen die een mens van God kunnen scheiden met open vizier. Als een echt mens.
Allereerst onderging hij de verzoeking van een leven te willen leiden zonder gebrek en zonder medegevoel voor de naaste in nood door altijd verzekerd te zijn van materiele welvaart. Zijn antwoord: “de mens leeft niet van brood alleen”. Verder de verzoeking om macht uit te oefenen en alleenheerser te zijn in plaats van te dienen en in alle omstandigheden naar de wil van God te vragen. Zijn verweer: “er staat geschreven: gij zult de Heer uw God dienen Hem alleen”. En tenslotte de verzoeking van onkwetsbaar te willen zijn tegenover God en mens, een soort narcisme, in plaats te leven van vertrouwen en als vrienden. Zijn reactie: “Er is gezegd: gij zult de Heer, uw God, niet op de proef stellen”.
Deze drie verzoekingen omvatten eigenlijk alle soorten van verleidingen die een mens kunnen overkomen. Jezus heeft ze weerstaan. Niet met magische bezweringen of bovenmenselijke inspanning, maar als een gehoorzame leerling in de school van het leven en het lijden. Want hij beantwoordde, zoals we hoorden,  alle drie de verzoekingen met een eenvoudig woord uit de Heilige Schrift waaruit elke zondag wordt voorgelezen
Jezus ging vrijwillig in quarantaine en haalde zijn neus er niet voor op, laten wij dan ook vol vertrouwen met elkaar deze veertigdagentijd in gaan. De  prefatie van het eucharistisch gebed in deze tijd noemt de drie belangrijkst kenmerken en doelen van de veertigdagentijd: “dit is een tijd van meer toeleg op het bidden, een tijd van grotere aandacht voor de naaste, een tijd van grotere trouw aan de sacramenten waarin we zijn geboren”. Daarmee vult de kerk deze tijd heel positief in. Er wordt niet van ons als gelovigen gevraagd dat de hele tijd een beetje angstig om ons heen kijken om te zien wat voor verzoekingen op ons af komen. Nee, juist door ja te zeggen tegen God door te bidden, door ja te zeggen tegen onze naaste in nood, door ja te zeggen tegen Jezus en de geloofsgemeenschap door de levende traditie van de kerk mee in stand te houden, juist zo ontdekken we weer de vreugde wat het betekent om te geloven en kinderen van God te zijn. Gewoon de dingen doen die we normaal ook al doen: bidden, iets voor de naaste doen, deel nemen aan het leven van de geloofsgemeenschap en de kerk.
Hoe kunnen we wat we normaal ook al doen, nog bewuster en misschien beter doen? Misschien niet eens door er een schepje bovenop te doen. Wie weet doen we al genoeg. Maar allereerst door het bewuster te doen en met meer liefde en toewijding. De sleur en gedachtenloosheid doorbreken. Dat lukt eenvoudig als we bij alles doen alsof het de eerste keer is. Alsof het volkomen nieuw is. Zoals de kus van een geliefde nog steeds herinnert aan de eerste keer en daar goed beschouwd eigenlijk niet van verschilt.
Dus laten we ons herinneren hoe we voor het eerst persoonlijk het Onze Vader leerde bidden, hoe we de eerste communie beleefde, hoe we voor het eerst afzagen van luxe om iemand in nood te kunnen bijstaan. Laten we ons te binnen brengen hoe we voor het eerst de veertigtijd als quarantaine op weg naar Pasen beleefden, vol verlangen om een mens naar Gods hart te zijn. Hoe nieuw en fijn en inspirerend dat was én nog steeds kan zijn.
Bovendien, al is de Veertigdagentijd traditie en zijn de woorden en rituelen hetzelfde, elk jáár is anders. Dit jaar vieren we het in angst voor een Wereldoorlog door de verschrikkingen in Ukraine. In de twee vorige jaren zaten we midden in de Coronatijd die normale contacten, zelfs kerkgang onmogelijk maakt. En in ons persoonlijk leven hebben ook gebeurtenissen plaatsgevonden, sommige gelukkige anderen verdrietige. Tegen die achter grond is elke Veertigdagentijd nieuw en zijn de overgeleverde woorden en rituelen steeds nieuw. Dat alles geeft ons zelf een nieuw gevoel, zodat we inderdaad Pasen met een zuiver hart tegemoet mogen gaan. Met een negatieve testuitslag. En dat we met vreugde het geloof van ons doopsel mogen vernieuwen, als kinderen van God, als eerstelingen van de nieuwe schepping. Amen

Martin Los pr.

*) Evangelie van de 1e zondag in de Veertigdagentijd: lukas 4:1-13



Lent. solidarity and communion with all mankind *)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Sermon on the 1th Sunday in Lent  March 6, 2022 ’t Goy and Odijk

Dear brothers and sisters, today on this first Sunday of Lent, the annual quarantine begins for us as preparation for Easter. Many of us have been in quarantine in the past two years because of the Coronavirus. Either we had contracted the virus ourselves or we had been in contact with someone who was infected.
We now also understand better why the church voluntarily goes into a kind of quarantine. That is to go to Easter every year with a pure heart. To become aware of habits and thoughts that stand in the way of our relationship with Jesus and God and our fellow man, and to break with them and distance themselves from them.
Lent is a joint quarantine. For none of us want to give the impression that we are not bothered by any temptations at all. That is why we do not abandon each other but on the contrary encourage each other through this joint quarantine. That is why Jesus also begins his mission to proclaim the Good News with a quarantine in the desert *). He did not declare himself immune from sin in advance, but he endured the temptations that can separate a man from God with an open mind. As a real human being. In solidarity and communion with all mankind.
First of all, he was tempted to want to live a life without want and without compassion for the neighbor in need, by always being assured of material prosperity. He rejected this evil impulse with: “man does not live by bread alone”. Furthermore, the temptation to exercise power and to be sole ruler instead of serving and to ask God’s will in all circumstances: “It is written, Thou shalt be the Lord thy God, and him alone.” And finally the temptation of wanting to be invulnerable before God and man, kind of narcistic, instead of living by trust and as friends: “It is said, Thou shalt not put the Lord thy God to the test.” These three temptations actually encompass all temptations that can befall a person. Jesus resisted them. Not with magical incantations or superhuman effort, but as an obedient student in the school of life and suffering. For, as we heard, he answered all three temptations with a simple word of Scripture.
If Jesus voluntarily went into quarantine and did not turn his nose up for really being human, let us also enter this Lent with confidence with each other.
The first preface of Lent mentions the three most important characteristics and goals of Lent: “This is a time of greater devotion to prayer, a time of greater attention to one’s neighbor, a time of greater fidelity to the sacraments in which we were born”. In this way, the church celebrates Lent as worthwhile and positive . We as believers are not asked to look around a little anxiously all the time to see what temptations are coming our way. No, it is precisely by saying yes to God through prayer, by saying yes to our neighbor in need, by saying yes to Jesus and the community of faith, by saying yes to the living tradition of the Church, that is exactly how we discover again the joy of what it means to believe and be children of God. Just do the things we normally do: pray, do something for our neighbor, participate in the life of the community of faith and the whole church.
How can we do what we normally do more consciously and perhaps better? Maybe not even by going the extra mile. May be we’re already doing enough. First of all we can do it by acting more consciously and with more love and dedication. Breaking the routine and thoughtlessness. We can easily do that if we act like it’s the first time with everything. Like it’s completely new. Just as a loved one’s kiss still reminds of the first time and in all fairness it is no different. For example by remembering how you first personally learned to pray the Lord’s Prayer, the Hail Mary, how you experienced First Communion, how you foregoing luxury for the first time in order to be able to assist someone in need. By recalling how you first lived Lent as a quarantine on your way to Easter, full of desire to be a person after God’s own heart. How new and nice and inspiring that was and is.
Moreover, although Lent is a tradition and the words and rituals are the same, every year is different. This year we celebrate in fear of a World War **), in the two previous years in the middle of the Corona time that made normal contacts, even church attendance impossible. So every Lent is different. And in our personal lives events have also happened, some happy others sad. All this means that the surviving words and rituals are always new. All this gives us a new feeling, kind of testing negative, so that we can indeed approach Easter with a pure heart. And that we may joyfully renew the faith of our baptism, as children of God, as first fruits of the new creation. Amen

Martin Los pr.

*) Gospel of the first sunday in Lent: Lukas 4:1-13
**) Wel will always remember the atrocities of war in Ukraine at te beginning of this Lent 2022