Preek op de 1e zondag van de Advent 2 december 2018 Mariakerk en Willibrordkerk

‘Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt uw hoofden dan omhoog want uw verlossing komt nabij’ 1)
Lieve zusters en broeders, als vaste zekerheden dreigen te wankelen, als de grond onder je voeten lijkt te bezwijken, waar zoek je dan houvast? Dat zijn geen theoretische vragen. In onze tijd weten heel veel mensen niet waar ze aan toe zijn. Kun je het nieuws nog wel vertrouwen, want wat de één voor waarheid verkondigt, noemt de ander nep-nieuws. Door onheilspellende berichten over klimaatverandering.Door oorlogen en armoede waardoor stromen vluchtelingen en migranten in beweging komen.  Door spierballentaal van politieke leiders. Hoe kun je dan toch je kalmte bewaren en niet in paniek raken. Sterker nog, hoe kun je dan nog positief en vol hoop blijven?
“wanneer dit alles zich begint te voltrekken, richt uw hoofden dan omhoog want uw verlossing komt nabij’’. De woorden spreekt Jezus aan het einde van zijn omzwervingen door het land, wanneer hij in Jeruzalem is aangekomen. Hierna volgen alleen nog zijn Paasmaal met de leerlingen, zijn gevangenneming en zijn dood aan het kruis.
Als hij in Jeruzalem is aangekomen, onthaald door een grote menigte, wijzen sommigen hem op het prachtige tempelcomplex. Eén van de wereldwonderen in die tijd. Misschien meenden ze wel dat Jezus deze tempel voor zich zou opeisen als de Messias. Maar Jezus voorspelt dat er geen steen op de andere zal blijven. Heel de tempel zal worden verwoest. Dat is ook gebeurd. Veertig jaar later. Als represaille voor een Joodse opstand. Wie nu in Jeruzalem komt, ziet nog op bepaalde plekken hoe de Romeinen alles omvergetrokken hebben. We kunnen ons nauwelijks voorstellen wat een hartverscheurende ervaring dat was voor de Joden. Alsof God zijn volk zelf in de steek gelaten had. Heel hun houvast naar de knoppen.
Maar eerst zal er nog iets anders gebeuren dat het geloof van de leerlingen van Jezus geweldig op de proef zullen stellen. Want er staat een verschrikkelijke ramp te gebeuren. Nog even dan zal hun meester gevangen genomen worden. Nog even dan zullen zij hem zien sterven aan het kruis als een misdadiger. Denkt u niet dat heel hun wereld instortte? Denkt u niet dat zij dachten dat nu het einde van de wereld was gekomen? Ja, het einde van de wereld was gekomen. Want Gods Zoon werd bespot en geslagen en gedood voor hun eigen ogen. Wat voor hoop was er nog voor hen die al hun hoop op Jezus gevestigd hadden. Wat voor hoop was er nog voor de wereld, die niet terugdeinsde Gods eigen Zoon als een zondebok te gebruiken?
“wanneer dit alles zich begint te voltrekken, richt uw hoofden dan omhoog want uw verlossing komt nabij’’. Jezus wilde zijn leerlingen en alle mensen van goede willen troosten dat zij niet in angst en paniek moesten raken als ze de dood van Jezus meemaakten. Want dat zou niet het einde en de ineenstorting zijn van alles. Hij zou aan hen verschijnen als de levende, als de verrezen Heer. Hij zou een nieuwe tempel bouwen. Zijn eigen lichaam. Die ervaring hadden ze nog niet. Het was nog geen Pasen geweest. Maar ze moesten vertrouwen houden in Jezus zelf, en in het woord dat hij gesproken had: “richt uw hoofden op want uw verlossing komt nabij”.
Lieve broeders en zusters, deze belofte heeft nog niets van zijn kracht verloren. Laten we niet in paniek raken als in onze tijd om ons heen zekerheden wegvallen, velen in verwarring raken. Natuurlijk blijven we daar niet onaangedaan onder. Maar laten we niet ons mee laten slepen door hen die moord en brand roepen, of door hen die voorspiegelen dat zij en alleen zij de oplossing hebben. Het beste medicijn tegen alle angst en onzekerheid is onze hoofden op te heffen en te vertrouwen op Jezus Christus die gezegd heeft: Zie ik ben met u tot aan de voleinding der wereld. Juist als wij vanuit onszelf geen weg meer zien, zullen we onze toevlucht moeten nemen tot de belofte van Jezus.
Want wij verwachten niet het einde van de wereld. Wij verwachten de komst van de Heer, zoals Paulus schrijft aan de gelovigen van zijn tijd in Thessalonika: “De Heer sterke uw hart zodat je onberispelijk en heilig bent voor het aangezicht van God, onze Vader bij de komst van onze Heer Jezus met al zijn heiligen”. 2)
In tijden van verwarring moeten we juist nuchter blijven en kalm. We moeten elkaar liefhebben en ook de andere mensen zoals Paulus zegt. De kerk moet juist een oase van kalmte en vastberadenheid zijn als overal om ons heen mensen hun hart vasthouden of in paniek anderen de schuld geven, of zichzelf als redders opwerpen.
We gaan binnenkort weer de geboorte van Christus vieren. Eeuwenlang hebben gelovigen naar zijn komst uitgekeken. Onder alle omstandigheden bleven zij vooruitkijken en hopen met opgeheven hoofd. Wij verwachten Hem ook, niet meer als een kind in de kribbe, maar als de Verlosser van de wereld. Laat dat ons hele doen en laten kenmerken. Vertrouwen, hoop en liefde. Zo verwachten wij de komst van de Heer. Zo zijn we als mensen die verwachtingsvol uitzien naar de morgen, de morgen van het rijk van God. Amen

Martin Los

Evangelielezing voor de 1e adventzondag: Lucas 21:25-28,34-36
2e lezing: I Thessalonicenzen 3:12-4:2
Afbeelding nav Lucas 21:25 Volkeren zullen in angst verkeren radeloos door het gebulder van de onstuimige zee